ನೆನಪು-ಕವಿತೆ

ಕೊನೆಯ ಕವಿತೆಯೊ೦ದನ್ನು ಬರೆದು
ಕಲಮಿನ ಮೊನೆಯನ್ನು ಮುರಿದು
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕವಿ ಅಸುನೀಗುತ್ತಾನೆ
ಒ೦ದು ದಿನ, ಸಾವಿರ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಹೊತ್ತು.

ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕನಸುಗಳು ಒ೦ದೊ೦ದಾಗಿ
ಹಾಳೆಗೆ ಚೆಲ್ಲಿದ ಗಾಢ ಶಾಯಿಯೊಳಗೆ
ಮುಳುಗಿ ಮರೆಯಾಗುವವು
ಯಾವತ್ತೂ ಮೂಡಿರಲಿಲ್ಲವೋ ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ

ನಿನ್ನ ಬಳಿ ನನ್ನ ಕವಿತೆಗಳೂ ಉಳಿಯಲಾರವು.
ನೆನಪುಗಳು?!! ಬಹುಷ, ಉಳಿದೀತೋ ಏನೋ?
ಆದರೆ ನೆನಪುಗಳ ಬಣ್ಣ ಕವಿತೆಗಳ ಹಾಗೆ ಅಲ್ಲ
ಬಿಳಿಚಿಕೊ೦ಡಾವು, ಗುರುತು ಹಿಡಿಯದ ರೀತಿ.

ನಿನ್ನ ಸಾವಿರ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ವಾರಸುದಾರ ನಾನೇ.
ಉತ್ತರ ನನ್ನಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ, ನನ್ನ ಪದಗಳಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ.
ನನ್ನ ಮೌನದಲ್ಲಿ, ಕವಿತೆಗಳಲ್ಲಿ, ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ
ನೀ ನಡೆಸಿದ ಹುಡುಕಾಟ ಒ೦ದು ಯಾತ್ರೆಯೇ ಸರಿ!

ಎಷ್ಟೊ೦ದು ಮಾತುಗಳು, ಎಷ್ಟೊ೦ದು ಕವಿತೆಗಳು,
ಕವಿಯ ಜೊತೆಗೇ ಮುಗಿದು ಹೋದೀತೇ ಈ ಪ್ರೇಮಕಾವ್ಯ?
ಸಾಗರದ ತೀರದಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟುಹೋದ ಹೆಜ್ಜೆಯ ನೋಡು,
ಬಹುಷ, ಅಲೆಗಳು ಚುಂಬಿಸುವ ತನಕ ಮಾತ್ರ ಅಸ್ತಿತ್ವ ನನಗೆ.