ಮಳೆಯಾಗಿ ಸುರಿಸುರಿದು
ಝರಿಯಾಗಿ ಹರಿಹರಿದು
ತೊರೆಯಾಗಿ ಸರಿಯುತಲಿ
ಗಿರಿಯೇರಿ ಇಳಿಯುತಲಿ
ನಾನೊಂದು ನದಿ ಮಾತ್ರ
ಕಡಲ ಎಡೆಗೆ ಈ ಪಯಣ
ನಿನ್ನ ಸನಿಹವ ಬಯಸಿ
ಕಾದು ಕೆಂಪಾಗಿದೆ ಒಡಲು
ಇನಿಯ ನಿನ್ನಯ ನೆನೆದು
ನೂರೊಂದು ಬವಣೆ ಪಡಲು
ಕೇಳಿತೆನ್ನಯ ಮನವು
ಯಾತಕೆ ಈ ಪಯಣ
ಯಾರಿಗಾಗಿ ಈ ಯಾನ
ಮಳೆಯ ವರವಾಗಿ
ಮಲೆಯ ಮಗಳಾಗಿ
ಇಳೆಗೆ ಶರಣಾಗಿ
ನಿನಗೆ ಮರುಳಾಗಿ
ಹುಟ್ಟಿದೊಂದೂರು
ಬೆಳೆದದೊಂದೂರು
ನೋವುಗಳು ನೂರು
ಪ್ರೀತಿಯೊಂದೇ ಸೂರು
ಸಿಡಿಲ ಚಾಟಿಗೆ ಸೊರಗಿ
ಹಿಮದ ಏಟಿಗೆ ಕರಗಿ
ಕಾದ ಶಿಲೆಗಳಿಗೆ ಒರಗಿ
ನಿನ್ನ ಕಾಣದೆ ಮರುಗಿ
ಇನಿಯ ನಾ ಪಟ್ಟ ಪಾಡು
ನಿನಗೇನು ಗೊತ್ತು
ಕಾಡು ಮೇಡನು ಅಲೆದು
ಬಂದು ಸೇರಿದೆ ನಿನ್ನ
ಬಾಹುಬಂಧನವಿತ್ತು
ಚುಂಬಿಸಬಾರದೆ ಚಿನ್ನ
ಈ ಮೌನ ಚುಚ್ಚುತಿದೆ
ತಿವಿಯುತಿದೆ ಎದೆಯನ್ನು
ನಿಷ್ಕರುಣಿ ಕಡಲು ನೀನು
ಕಾಣಲಾರೆಯಾ ಈ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು
ನಿನ್ನಲೊಂದಾಗಿ ಕರಗಿಹೋಗುವೆ ನಾನು
ನಿನ್ನ ದನಿ ಕೇಳದೆ ಅಳಿದುಹೋಗುವೆ ನಾನು
ಮರೆತುಬಿಡು ನನ್ನ ಪಯಣವನು
ನಿನಗಾಗಿ ನಾ ತಂದ ಪ್ರೀತಿಯನು
ಮುಗಿಲಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬಾ
ಮಳೆಯಾಗಿ ಸುರಿದು ಬಾ
ಝರಿಯಾಗಿ ಹರಿದು ಬಾ
ಗಿರಿಯೇರಿ ಇಳಿದು ಬಾ
ನನ್ನಲಿನ್ನೂ ಉಳಿದಿದ್ದರೆ ಪ್ರೀತಿ
ನಿನ್ನ ನಾ ಮತ್ತೆ ಕಾಣುವೆ ಗೆಳೆ
Your best yet Shiv, makes me keep coming back to keep re-reading your poems. Best wishes always.
Thank you Shruthi